هزینه های قابل قبول مالیاتی بر اساس ماده ۱۴۷ قانون مالیاتهای مستقیم
هزینه ها در نظام مالیاتی به ۲ دسته هزینه های قابل قبول و هزینه های غیرقابل قبول تقسیم می شوند بسیاری از واحدهای تجاری بدون در نظر گرفتن این موضوع، سعی دارند که هزینه ها را بالاتر و درآمد را کمتر نشان دهند تا با سود کمتر و به تبع آن، مالیات کمتری پرداخت کنند ولی سازمان امور مالیاتی هر هزینه ای را هزینه در نظر نمی گیرد بلکه مطابق ماده ۱۴۷ ق.م.م هزینه باید شرایطی را دارا باشند تا بعنوان هزینه قابل قبول تلقی شود.
مطابق ماده ۱۴۷ قانون مالیات های مستقیم، هزینه های قابل قبول برای تشخیص درآمد مشمول مالیات عبارت است از هزینه هایی که در حدود متعارف متکی به مدارک بوده و منحصراً مربوط به تحصیل درآمد مؤسسه در دوره مالی مربوط با رعایت حد نصاب های مقرر باشد. در مواردی که هزینه ای در قانون مالیاتهای مستقیم پیش بینی نشده یا بیش از نصاب های مقرر در قانون یاد شده بوده ولی پرداخت آن به موجب قانون و یا مصوبه هیأت وزیران صورت گرفته باشد، قابل قبول خواهد بود.
برخی از مواد مربوط به هزینه های قابل قبول مالیاتی :
۱-تبصره ۵ ماده ۱۰۵ قانون مالیاتهای مستقیم
۲-ماده ۱۳۷ قانون مالیاتهای مستقیم
۳- بند (س) ماده ۱۳۲ قانون مالیاتهای مستقیم
۴-ماده ۱۳۸ مکرر قانون مالیاتهای مستقیم
۵- تبصره ۲ ماده ۱۴۳ مکرر قانون مالیاتهای مستقیم و ماده ۷ قانون موادی از قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید به منظور
تسهیل اجرا سیاستهای کلی اصل ۴۴ قانون اساسی مصوب ۲۵/۰۹/۱۳۸۸
۶-ماده ۱۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم
۷-ماده ۱۷۲ قانون مالیاتهای مستقیم
برخی از موارد سایرقوانین
۱-ماده ۱۲ قانون موادی از قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید به منظور تسهیل اجرا سیاستهای کلی اصل ۴۴ قانون اساسی مصوب ۲۵/۰۹/۱۳۸۸
۲-تبصره ۲ ماده ۱۲ موادی از قانون هدفمند کردن یارانه ها مصوب۱۵/۱۰/۱۳۸۸
۳- ماده ۷ آیین نامه اجرایی ماده ۲۷ قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری، زمینی در مقابل شخص ثالث.
۴- قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران (بخشنامه شماره ۹۹/۹۳/۲۳۰ مورخ ۰۴/۰۹/۱۳۹۲)
موارد پذیرفته شده به موجب بخشنامه ها و مصوبات هیات وزیران
۱-بخشنامه شماره ۱۷۵۰۵/۲۱۰ مورخ ۳۰/۰۲/۱۳۸۷ – مصوبه شماره ۷۱۵/ت۳۴۸۷۰ ک مورخ ۱۰/۱۱/۱۳۸۷( آیین نامه اجرایی تبصره ۴ ماده ۹ قانون حمایت از حقوق معلولان)
۲- مصوبه شماره ۸۳۳۶۰/ت۳۴۰۸۶ هـ مورخ ۲۷/۰۵/۱۳۸۶
۳-ماده ۲۶ قانون حمایت از حقوق معلولان مصوب ۲۰/۱۲/۱۳۹۶مجلس شورای اسلامی
۴-بخشنامه شماره ۱۹۴۸۴/۲۰۰/ص مورخ ۶/۱۱/۱۳۹۲
۵-بخشنامه شماره ۹۲۸۹۰ مورخ ۱۳/۹/۱۳۸۷
۶-بخشنامه شماره ۹۹/۹۳/۲۳۰ مورخ ۴/۹/۱۳۹۳
۷- بند (چ) ماده ۷ قانون برنامه ششم توسعه
۸- بند (ج) ماده ۶۳ قانون برنامه ششم توسعه
۹- بخشنامه شماره ۱۳۱/۹۶/۲۰۰ مورخ ۴/۱۰/۱۳۹۶
۱۰-بخشنامه ۲۸۳۴۵ مورخ ۱۸/۷/۱۳۸۵ و بند (۱) بخشنامه مزبور
۱۱-بخشنامه شماره ۲۰۰۶۴/۲۰۰ مورخ ۱۱/۱۰/۱۳۹۱
۱۲-بخشنامه شماره ۴۱/۹۳/۲۳۰ مورخ ۱/۴/۱۳۹۳
۱۳-بخشنامه شماره ۶۹/۹۳/۲۰۰ مورخ ۲۵/۶/۱۳۹۳
۱۴-بخشنامه شماره ۱۲۱/۹۷/۲۰۰ مورخ ۲۶/۸/۱۳۹۷
۱۵- بخشنامه شماره ۱۸۲۱۳/۲۰۰/ص مورخ ۱۷/۱۰/۱۳۹۲
۱۶-بخشنامه شماره ۱۰۲/۹۳/۲۰۰ مورخ ۱۰/۹/۱۳۹۳
۱۷-بخشنامه شماره ۱۳۸/۹۳/۲۰۰ مورخ ۱۲/۱۲/۱۳۹۳
۱۸- دستورالعمل شماره ۳۰۵۴۵ مورخ ۱۸/۰۳/۱۳۸۸ (رسیدگی به تسهیلات مالی دریافتی و هزینه سود و کارمزد بانکی)
۱۹- دستورالعمل شماره ۱۰۱۳۰/ت۱۲۲ مورخ ۲۵/۰۲/۱۳۶۸ و بخشنامه شماره ۹۶/۹۷/۲۰۰ مورخ ۱۳/۶۰/۱۳۹۷ (پذیرش خسارت معطلی – دموراژ)
۲۰- بخشنامه شماره ۲۸۰۰۴ مورخ ۱۲/۱۱/۱۳۸۸ و بخشنامه شماره ۱۳۳/۹۷/۲۰۰ مورخ ۲۷/۰۹/۱۳۹۷ (خسارت مشمول مالیات بر ارزش افزوده نمی شود).
۲۱-بخشنامه شماره ۱۴۰۲۳/۱۳۱۱/۲۱۱ مورخ ۲۱/۰۴/۱۳۸۵ استهلاک زیان سه ساله نمی باشد.
۲۲- دستورالعمل شماره ۲۰۰/۲۱۰۱۲ مورخ ۲۵/۱۰/۱۳۹۱ – رسیدگی به حساب تعدیلات سنواتی
23- بخشنامه شماره 49/93/200 مورخ 22/4/1393- قرارداد های ساخت، بهره برداری و واگذاری (B.O.T) و بیع متقابل (Buyback)
۲۴- بخشنامه شماره ۸/۹۴/۲۰۰ مورخ ۲/۲/۱۳۹۴
۲۵-بخشنامه شماره ۷۸/۹۶/۲۰۰ مورخ ۲۹/۰۵/۱۳۹۶
۲۶- تصویب نامه ۲۰۶۰۹/ت ۲۸۸۸۱ هـ مورخ ۱۸/۰۴/۱۳۸۲ – بخشنامه ۲۶۱۴/۲۱۰ مورخ ۲۴/۰۴/۱۳۸۲